ریزشبکه ها و Big Data: آینده شبکه های قدرت (بخش 2⃣)
در میان این تغییر صحنه، تصویر شکل و ساختار شبکه قدرت در 10 تا 20 سال آینده در کشورهای توسعه یافته در حال ظاهر شدن است. در این ساختار، تولید توان بیش از پیش پراکندگی پیدا کرده و تجدیدپذیرها نظیر باد و خورشید اوج خواهند گرفت. اما دیگر وجوه نیز در حال تغییر هستند. به عنوان مثال، شبکه توزیع به یک پلتفرم تبادل داده بیشتر شبیه خواهد بود تا تنها بستری برای انتقال برق از جایی به جای دیگر. بنابراین تمام این وجوه باید مورد توجه قرار گیرد.
نخستین موردی که قابل توجه است، گسترش دامنه تولید پراکنده است. در آینده، تولید پراکنده بر تولید متمرکز غلبه کرده و اغلب مصرف کنندگان توان مورد نیاز خود را خود تولید و تامین خواهند کرد (عمدتا از طریق پنل های خورشیدی و یا توربین های کوچک بادی). در مناطقی که باد و تابش کافی ندارند، گاز طبیعی احتمالا غالب خواهد شد. در کنار این موارد، شبکه توزیع نیز به صورت پیوسته در حال بهبود خواهد بود.
طبق آمار EIA، در یازده ماه نخست سال 2016، حدود 49 میلیون مگاوات ساعت برق خورشیدی به صورت پراکنده در ایالات متحده تولید شده که 46 درصد بیش از سال پیش از آن است. اگر چه این مقدار همچنان ناچیز است، اما اقتصاد صنعت انرژی خورشیدی به سرعت در حال رشد می باشد. برای مثال، در جدیدترین قرارداد فروش توان برای 120 مگاوات نیروگاه خورشیدی، مبلغ نهایی 29.1 دلار بر مگاوات ساعت بود.
بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که توان خورشیدی پراکنده و متصل به شبکه در پایان این دهه تماما اقتصادی خواهد بود. در این میان، مشوق های دولتی نیز به این مساله کمک می کند. به عنوان مثال، بسیاری از سیاست گذاران امروزی قانع شده اند که مصرف سوخت های فسیلی، هزینه های اجتماعی بسیاری به دنبال دارد. در گذشته، محاسبه این هزینه ها به صورت کمّی دشوار بود. اما امروزه اقبال خوبی به درک درست هزینه واقعی این آلودگی ها در حال شکل گیری است و خوشبختانه، مدلسازی ها و توانایی های محاسباتی به دست آمده است که ارزیابی کمّی این هزینه ها را ممکن می سازد. از سوی دیگر، پیش بینی می شود که روند رشد توان خورشیدی خانگی به سمتی پیش برود که در آینده بدون مشوق های دولتی نیز رقابتی باشد. به طور مثال، SunShot این موضوع را تا سال 2030 ممکن می داند. هدف SunShot، کاهش هزینه برق خورشیدی خانگی تا 5 سنت بر کیلووات ساعت تا 2030 بوده است.